Optimized Link State Routing: پروتکل مسيريابي OLSR

OLSR پروتکل مسیر یابی وضعیت لینک بهینه شده بر پایه ی جدول مسیریابی می باشد، گره های شبکه اطلاعات توپولوژی را به صورت متناسب با یکدیگر رد و بدل می کنند در نتیجه مسیربهینه بین دو گره شبکه همیشه موجود است. بهینه سازی که در این پروتکل نسبت به سایر پروتکلهای وضعیت بهینه انجام شده است ایجاد مفهوم MPR  است. با استفاده از مفهوم MPR (Multi Point Relays) برای فراهم کردن ساختار همه پخشی به صورت مناسب برای انتشار در کل شبکه طوری استفاده می کند تا انتشار پیامهای کنترلی را کاهش دهد. مجموعه MPR  از تمام گره هایی که دو هاب مختلف پوشش می دهد انتخاب شده است. با توجه به ماهیت پرواکتیو،  OLSRبا یک مبادله دوره ای پیامها کار می کند مانند پیامهای Hello و پیامهای کنترل تکنولوژی (TC) که فقط از طریق MPR انجام می گیرد OLSR از پیام های "سلام" برای پیدا کردن همسایه ها یک هاپ استفاده می کند. و با استفاده از پیام های کنترل توپولوژی (TC) با حمل و نقل MPR به انتشار اطلاعات همسایه در سراسر شبکه می پردازد.

MPR ها تنها نقاطی هستند که در شبکه اجازه پخش اطلاعات را دارند و از بین همسایه هایی با یک گام طوری انتخاب می شوند که بتوانند همسایه های دو گامی خود را پوشش دهند. گره های MPR باعث کاهش سربار کنترل ترافیکی و کاهش ارسال بسته های کنترلی می شوند. کار OLSR بدین گونه آغاز خواهد شد که هر زمان گره ای تغییری در گره های یک یا دو گامی خود احساس کند بلافاصله آن را منتشر می کند. به هر حال انتخاب MPR ها در این سیستم می تواند مسئله ساز باشد، زیرا معیار انتخاب بر اساس فاصله بین گره ها است و ما می خواهیم مقایسه ای بین سه الگوریتم OLSR-MD، OLSR-ML و  OLSR-ETX براساس نتایج شبیه سازی داشته باشیم. 

   حداقل تأخیر (MD[1])

ایده ی اصلی حداقل تأخیر، اندازه گیری تأخیر لینک بین گره ها می باشد. بنابراین تمام محاسبات جدول مسیریابی بر اساس گره های همسایه می باشد. OLSR پروتکلی با انتخاب مسیر بین گره جاری و دیگر گره ها در شبکه ای است که کمترین مجموع تأخیر انتقالات مختلف از تمام لینکهای در طول مسیر را دارد.

 حداقل گم شدن بسته (ML[2])

احتمال انتخاب موفق بر اساس نرخ های تحویل در لینک مشخص می شود. نرخ تحویل همان احتمالی است که یک بسته داده به طور موفق به گام بعدی می رسد. احتمال مورد انتظار از انتقال موفق و تصدیق انتخاب از احتمال تحویل رو به جلو و تحویل معکوس محاسبه می گردد.

Plink = df * dr

بهترین مسیر از مبدأ مسیری است که بالاترین احتمال انتقال موفق را داشته باشد که همان احتمال حداقل گم شدن بسته ی باشد.

 

 تعداد انتقالات مورد نظر (ETX[3])

این معیار مسیری با کمترین تعداد ارسال مورد انتظار را برای رسیدن به مقصد انتخاب می کند. ETX یک لینک عبارتست از تعداد انتقال داده های مورد نیاز برای ارسال یک بسته از طریق لینک، که شامل ارسال مجدد نیز می شود. ETX مسیر حاصل جمع ETX لینک های موجود در مسیر است. ETX یک لینک با استفاده از نرخ های ارسال و دریافت هر لینک محاسبه می شود. نرخ بسته ارسالی df برابراست با احتمال اینکه یک بسته داده با موفقیت به مقصد برسد، نرخ تحویل معکوس dr برابر است با احتمال اینکه بسته ی ACK با موفقیت دریافت شود. احتمال اینکه بسته با موفقیت انجام شده و تصدیق شود برابر است با df * dr.