پروتکل مسيريابي DSDV
روش مسيريابي DSDV
DSDV يک پروتکل مسيريابي proactive براي شبکه هاي موردي سيار است که مبتني بر الگوريتم بلمن فورد[1] است. الگوريتم بلمن فورد کوتاهترين مسيرهاي تک مبدأيي را در يک گراف وزن دار محاسبه ميکند. پروتکل DSDV براي حل مشکل ايجاد حلقه در مسيريابي طراحي شده است. هر رکورد در جدول مسيريابي شامل يک شماره توالي است.
اگر يک مسير آماده باشد، شماره توالي مسير زوج است، در غير اينصورت شماره توالي مسیر فرد است. شماره توالی بوسيله مقصد توليد ميشود و منتشر کننده بايد به روز شدن بعدي را با اين شماره بفرستد. در این پروتکل اطلاعات مسيريابي مابين گرهها توزيع شده است. جدول مسيريابي هر گره شامل همه مسيرهاي ممکن قابل دستيابي بوسيله گرهها به همراه hop بعدي، تعداد hop و شماره توالي است (Perkins et. al., 2001). شکل 2-1 عملیات این پروتکل را نشان میدهد که در شکل 2-1 (الف) یک شبکه موردی سیار نشان داده شده است و شکل 2-1 (ب) جدول مسیریابی ایجاد شده در گره MH4 را نشان میدهد که توسط پروتکل DSDV ایجاد شده است.
|
Destination |
Next Hop |
Metric |
|
|
MH4 |
MH4 |
0 |
|
|
MH1 |
MH2 |
2 |
|
|
MH2 |
MH2 |
1 |
|
|
MH3 |
MH2 |
2 |
|
|
MH5 |
MH6 |
2 |
|
|
MH6 |
MH6 |
1 |
|
|
MH7 |
MH6 |
2 |
|
|
MH8 |
MH6 |
3 |
ب) جدول مسیریابی در گره MH4
شکل2-1 جدول مسیریابی ایجاد شده توسط پروتکل DSDV
مزيت پروتکل DSDV اين است که اين پروتکل يکي از اولين پروتکلهاي در دسترس است و کاملاً مناسب براي ايجاد شبکههاي موردي با تعداد گرههاي کم است. عيب اين پروتکل اين است که نيازمند به روز کردن منظم جداول مسيريابي میباشد که توان باطري زيادي مصرف ميکند و مقدار کمي از پهناي باند حتي وقتي که شبکه بيکار است، استفاده ميشود و علاوه بر اين DSDV مناسب براي شبکه هاي با پويايي بالا نيست.
